ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ 2870 ΤΟΥ 1922 ΠΑΓΙΔΕΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ
Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ ΤΗΝ ΑΠΟΒΙΒΑΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΝΟΜΙΜΩΣ ΘΕΩΡΗΜΕΝΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ Η ΟΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΝΟΜΙΜΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΟΡΙΖΟΤΑΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΠΟΙΝΕΣ ΣΕ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΕΣ , ΠΛΟΙΑΡΧΟΥΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΛΟΙΩΝ ΕΑΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΝ Η ΔΕΧΘΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 1 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ. Ο ΝΟΜΟΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ 2 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ.
Αύγουστος/Σεπτέμβριος 1922
Ο ΥΠΑΤΟΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ
Ενώ το μέτωπο κατέρρεε, μετά τη γενική επίθεση των Τούρκων, ο Αριστείδης Στεργιάδης έκανε ό,τι μπορούσε, σε συνεργασία με την κυβέρνηση των Αθηνών, ώστε να παραμείνουν οι Μικρασιάτες στον τόπο τους ανυπεράσπιστοι.
Η μαρτυρία-κλειδί και οι εντολές της Αθήνας
Ο Γ. Παπανδρέου, λίγες μέρες πριν από την καταστροφή, βρέθηκε στη Σμύρνη και ως απεσταλμένος του Κόμματος των Φιλελευθέρων, συζητά με τον Στεργιάδη, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση.
«Ο αρμοστής Στεργιάδης, με τον κυνισμόν που τον εχαρακτήριζεν, είχεν είπει:
-Βλέπω την κατάρρευσιν.
-Και γιατί δεν ειδοποιείς τον κόσμον να φύγη;
-Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξη ο Κεμάλ, γιατί, αν πάνε στην Αθήνα, θα ανατρέψουν τα πάντα…».
Η μαρτυρία παρατίθεται από τον συντηρητικό ιστορικό Γρ. Δαφνή και αποτελεί το κλειδί για την ακατανόητη, κατά τ άλλα στάση, του Στεργιάδη.
Βεβαίως, δεν πρόκειται για εκτίμηση προσωπική, αφού από άλλες πηγές προκύπτει, με σαφήνεια, ότι αυτή ακριβώς ήταν η κυβερνητική επιλογή.
Τις παραμονές της κατάρρευσης οι εντολές από την Αθήνα ήταν κατηγορηματικές:
-Αποφύγετε δημιουργία Προσφυγικού Ζητήματος (τηλεγράφημα Γούναρη προς Στεργιάδη στις 18 Αυγούστου 1922).
Αλλωστε, ένα ακριβώς μήνα νωρίτερα η βασιλική κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη – Γούναρη είχε θεσπίσει νόμο, χωρίς συζήτηση στη Βουλή (ν. 2878 της 16ης Ιουλίου 1922), με τον οποίο απαγορευόταν η είσοδος στη χώρα όσων δεν είχαν διαβατήρια. Επομένως και των προσφύγων!
Η πράξη αυτή κρίθηκε τόσο εγκληματική, ώστε αποτέλεσε ενοχοποιητικό στοιχείο «εσχάτης προδοσίας» στη δίκη, καταδίκη και εκτέλεση των έξι τον Νοέμβριο του 1922 από το επαναστατικό δικαστήριο.
Η… ΑΠΟΣΤΟΛΗ
«Ο μοιραίος αυτός άνθρωπος, που επιλέχτηκε προσωπικά από τον Ελ. Βενιζέλο, αλλά έμεινε στο πόστο του και μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1920 -μόνος αυτός ακλόνητος από όλο τον βενιζελικό κόσμο- είχε πράγματι εκπληρώσει στο ακέραιο την αποστολή του. Εμπόδισε συνειδητά κάθε προσπάθεια των Ελλήνων της Μικρασίας να οργανωθούν οι ίδιοι αμυντικά. Τους έκρυψε μέχρι τέλους την αλήθεια. Αρνήθηκε να τους δώσει όπλα. Κι ακόμη περισσότερο, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μη φύγουν έγκαιρα…». (Κρίση του σύγχρονου ιστορικού Αλκη Ρήγου)
«ΠΑΡΑΦΡΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ»
«Της αφαντάστου ταύτης καταστροφής, βεβαίως, αίτιοι είναι οι πολιτικοί και προσωπικοί σας εχθροί, πλην και υμείς φέρετε μέγιστον της ευθύνης βάρος… Διότι απεστείλατε εις Μ. Ασίαν ως Υπατον Αρμοστήν, ένα τούτ αυτό παράφρονα και εγωιστήν, φλύαρον, απερροφημένον εν των αυτοθαυμασμώ του και καταφρονούντα και υβρίζοντα και δέροντα και εξορίζοντα και φυλακίζοντα όλα τα υγιή και σώφρονα στοιχεία του τόπου…». (Ο μητροπολίτης Χρυσόστομος Σμύρνης στην τελευταία επιστολή του προς Βενιζέλο στο Παρίσι, στις 25 Αυγούστου 1922, λίγο πριν σφαγιαστεί από τους Τούρκους)
Σε ότι αφορά το Πολεμικό Ναυτικό το οποίο αποχώρησε από την Σμύρνη την 26 Αυγούστου 1922 αποτελεί ντροπή η κατωτέρω αναγραφόμενη διαταγή που εξέδωσε ο Αρχηγός του Ελαφρού Στόλου Υποναύαρχος Γ. Ε. Καλαμίδας. (https://kars1918.wordpres.com).
ΑΡΧΗΓΟΣ ΕΛΑΦΡΟΥ ΣΤΟΛΟΥ
ΥΠΟΝΑΥΑΡΧΟΣ
Εν όρμω Χίου τη 27 Αυγούστου 1922
Διαταγή 36
Κυβερνήτας εμπορικών πλοίων
Αξιούμεν την αυστηρά τήρησιν των οριζομένων δρομολογίων. Πάντα τα πολεμικά πλοία διετάχθησαν να μεταχειρισθώσι βίαν και εν ανάγκη να βυθίσωσι παν εμπορικόν πλοίον αρνούμενον να συμορφωθή.
(Τ.Σ) Ο υποναύαρχος αρχηγός
Ελαφρού στόλου
Γ. Ε. ΚΑΛΑΜΙΔΑΣ
Η ανωτέρω διαταγή ήταν μεν συνέπεια κυβερνητικής εντολής αλλά η απειλή ότι θα βυθίσει τα πλοία που έπλεαν χωρίς άδεια στην περιοχή τα οποία δεν ήταν δυνατόν να ήταν άλλα από εκείνα που μετέφεραν πρόσφυγες κατατρεγμένους από την Ιωνική γη, υπερέβαινε τα όρια του καλώς εννοουμένου καθήκοντος.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η μοναδική περίπτωση που το Πολεμικό Ναυτικό συμμετείχε σε αυτό το δράμα των προσφύγων ήταν η συνεργασία του Κυβερνήτη του Θ/Κ ΚΙΛΚΙΣ Πλοιάρχου Ι. Θεοφανίδη και η υποστήριξη που παρείχε στον Αμερικανό πάστορα Asa Jennings ο οποίος με την βοήθεια και του Κυβερνήτη του Αμερικανικού Αντιτορπιλικού USS ENDSAL Aντιπλοιάρχου Halsey-Powell κατόρθωσε να διασώσει 300000 πρόσφυγες και να τους μεταφέρει στην Ελλάδα. Ο Πλοίαρχος Ι. Θεοφανίδης όμως δεν ενήργησε με βάση τις διαταγές των προϊσταμένων του αλλά αυτενέργησε σύμφωνα με το καλώς εννοούμενο καθήκον του όπως το αισθανόταν. (Lou Ureneck Η Μεγάλη Φωτιά, εκδόσεις Ψυχογιός).
Την 11 Σεπτεμβρίου ο Αρχηγός του Ελληνικού Στόλου που ναυλοχούσε στην Κωνσταντινούπολη πληροφορήθηκε από τον Έλληνα Ύπατο Αρμοστή Κωνσταντινουπόλεως ότι οι Σύμμαχοι αξίωσαν την αποχώρηση των Ελληνικών πλοίων. Ο Ηπίτης τις επόμενες μέρες έκανε κάποιες παραστάσεις διαμαρτυρίας αλλά αιφνιδίως και ενώ βρισκόταν στην ξηρά είδε την ναυαρχίδα του τον ΑΒΕΡΩΦ να αποπλέει και να επιστρέφει στην Ελλάδα. Με Αγγλικό ταχύπλοο προσπάθησε να προλάβει τον ΑΒΕΡΩΦ. Από το πλήρωμα του θωρηκτού ρίφθηκε στην θάλασσα μια φιάλη μέσα στην οποία υπήρχε επιστολή του πληρώματος προς τον Ηπίτη που του εξέφραζε την αγάπη και την εκτίμηση του πλην όμως δεν ανέκοψε τον πλού του. Ο Ναύαρχος επέστρεψε στην Ελλάδα με εμπορικό πλοίο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
https://alfeiospotamos.gr/?p=18373
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
https://alfeiospotamos.gr/?p=17627
HΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ:
ΕΛΕΥΣΙΣ ΡΑΔΙΟ:
https://eleysisradiotv.blogspot.com
"ΑΛΦΕΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ":
1. ΠΡΟΦΙΛ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ:
2. ΠΡΟΤΑΣΗ 600 ΔΙΣ:
3. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΗΜΩΝ:
4. ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ:
http://trapeza-anatolis.oramaellas.gr
5. SORRAS TV
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΧΑΪΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ | FACEBO
HTTPS://ANDREASMIHALOPOULOS.BLOGSPOT.COM/2020/12/BLOG-POST_14.HTML?SPREF=TW
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ@BXXP1AXXBUF8FSI
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου